Is "art horror" zoals Carrol het noemt (1) een vorm van het sublieme, of is er een verschil tussen de sublieme ervaring en het genot van het griezelen?
Volgens mij hebben beide in ieder geval de overeenkomst dat het te maken heeft met een angst die niet direct bedreigend is. Er is een afstand nodig tot het angstaanjagende om te kunnen genieten.
1. Carroll, N. (1990). The Philisophy of Horror or Paradoxes of the Heart. New York & London: Routledge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten