Net artikel gelezen http://aestheticsandculture.net/index.php/jac/article/view/5888/6620.

Hoe moet je omgaan met de Ander en met de dierlijke Ander?

Met het oog op het sublieme: het beest, het monster als bron van het sublieme wordt juist nadrukkelijk niet welkom geheten, als bron van angst. Of toch? Is de afstand die de beschouwer bewaart tot het sublieme object nu juist een kwestie van het buitensluiten van het beangstigende, of is het een wijze waarop dingen die angst opwekken toch dichter bij kunnen komen en zodoende worden gedomesticeerd?

Het sublieme en geweld

Ik zit te denken over de link tussen het sublieme en geweld. Het gaat er volgens Burke steeds om dat je bij het sublieme op een afstand staat van het angstaanjagende. Maar als we nu eens kijken naar geweld op tv. En ik bedoel dan niet het geweld in speelfilms, maar in actualiteitenprogramma's. Hoe verhoudt dit zich tot het sublieme? Of bijv. een ramp als de tsunami?

Is zoiets voor de tv-kijker subliem, maar voor degene die het ondergaat pure angst en destructie? Is er wel eens gepubliceerd over het verschil in positie bij degene die het sublieme ervaart en degene die echte angst heeft in diezelfde situatie?

Spread the word

Lieve mensen,

Dit blog is voor iedereen die meer wil weten over kunstfilosofie (esthetica).

Ik zal mijn gedachten over het schone en het sublieme delen en hoop te leren van andere enthousiaste esthetici! Zo kunnen we onze kennis verbreden en van elkaar leren.

Ik hoop dat dit blog een platform wordt waar iedereen zijn/haar ideeën over de filosofie van de kunsten kan aanscherpen.

Groet,

Laura Stoop